[польский] Aleksander Dumas (ojciec) - Trzej muszkieterowie / Александр Дюма (отец) - Три мушкетера [1993, FB2, POL]

Кодировка: UTF-8
Структура: предисловие автора, две части с делением на главы (30 + 38), раздел транскрипции с алфавитными подразделами, раздел примечаний
Иллюстрации: фронт обложки и 16 иллюстраций — цветные, JPEG, 72dpi; 3 чёрно-белые иллюстрации с прозрачностью, PNG, 72dpi
Источник: "DUMAS - Trzej muszkieterowie.pdf" (Księgozbiór DiGG, 2010), "Trzej muszkieterowie.epub" (SHADE, 2012).

D’Artagnan zastał czekających nań trzech przyjaciół: Atos rozmyślał, Portos podkręcał wąsa, a Aramis odmawiał godzinki z prześlicznego modlitewnika oprawionego w niebieski aksamit.
— Do licha, panowie — rzekł — mam nadzieję, że to, co macie mi do powiedzenia, warte jest zachodu, w przeciwnym razie nie wybaczę wam, żeście mnie tu sprowadzili, zamiast pozwolić mi wypocząć po nocy spędzonej na zdobywaniu i burzeniu murów bastionu. Ach, że też nie byliście tam, panowie! Było gorąco!
— Byliśmy gdzie indziej, gdzie też nie było zimno — odparł Portos nie przestając podkręcać wąsa, by nadać mu kształt właściwy.
— Pst! — rzekł Atos.
— Ho, ho — rzekł d’Artagnan, pojmując, co oznacza lekkie zmarszczenie brwi muszkietera — zdaje się, że wydarzyło się coś nowego.
— Aramisie — powiedział Atos — jadłeś przedwczoraj obiad w oberży “Pod Heretykiem”, co?
— Tak.
— Jak tam jest?
— Nie byłem zachwycony; przedwczoraj przypadał dzień postu, a mieli tylko mięso.
— Jak to — spytał Atos — w porcie nie mają ryb?
— Powiadają — odparł Aramis zabierając się do swojej nabożnej lektury — że tama, którą kazał zbudować pan kardynał, wypłasza ryby na pełne morze.
— Ale nie o to cię przecie pytam, Aramisie — mówił dalej Atos. — Pytam, czy czułeś się tam swobodnie, czy nikt ci nie przeszkadzał?
— Zdaje mi się, że nie naprzykrzano nam się zbytnio; tak, w samej rzeczy, Atosie, jeśli o to ci idzie, oberża “Pod Heretykiem” jest nie najgorsza.
— Chodźmy więc do tej oberży — rzekł Atos — ściany są tu cienkie jak papier.
D’Artagnan, który był przyzwyczajony do sposobu bycia przyjaciela i który z jednego jego słowa, gestu, znaku zrozumiał, że sytuacja jest poważna, wziął Atosa pod rękę i wyszedł z nim, nie mówiąc słowa; Portos i Aramis ruszyli w ich ślady.
Po drodze spotkali Grimauda; Atos dał mu znak, by im towarzyszył. Grimaud wedle swego zwyczaju usłuchał bez słowa; biedny chłopiec niemal oduczył się mówić.
Udali się do oberży “Pod Heretykiem”. Była siódma rano, robiło się jasno. Trzej przyjaciele zamówili śniadania i weszli do sali, gdzie wedle zapewnień oberżysty nikt nie będzie im przeszkadzał.
Niestety, pora była źle wybrana na tajne zebranie, zagrano już na pobudkę, ludzie otrząsali sen z powiek i by rozgrzać się nieco, powietrze bowiem było pełne wilgoci, szli na szklaneczkę do oberży: dragoni, Szwajcarzy, gwardziści, muszkieterowie, lekka jazda wchodzili i wychodzili z szybkością, która bardzo sprzyjała interesom oberżysty, ale plątała szyki czterem przyjaciołom. Odpowiadali więc z niechęcią na pozdrowienia, toasty i żarty kolegów.
— Zdaje mi się — rzekł Atos — że nie obejdzie się tu bez kłótni, a tego nam teraz nie trzeba. D’Artagnanie, powiedz nam, jak spędziłeś noc, my opowiemy ci potem.
— W samej rzeczy — rzekł jakiś kawalerzysta z lekkiej jazdy; trzymał w ręce szklankę z wódką i popijał powoli, kołysząc się na strony — w samej rzeczy, byliście w okopie tej nocy, panowie gwardziści, i zdaje się, doszło do awantury z roszelczykami?
D’Artagnan spojrzał na Atosa, jakby pytał, czy ma odpowiedzieć temu zuchwalcowi, który wtrąca się do rozmowy.

W transkrypcji:
1. “S” w “si” nigdy nie jest wymawiane jak “ś”;
2. “Z” w “zi” nigdy nie jest wymawiane jak “ź”;
3. “ø” wymawiane jest jak “ö” w języku niemieckim albo między “e” i “u”;
4. “'” znaczy przycisk;
5. Bons-Enfants [bonz-anf'an]: “-” między “bonz” i “anfan” znaczy, że to jest wymawiane razem jak “bonzanfan”, chociaż to jest dwa osobne wyrazy.
6. Duhallier [diu-alj'e]: “-” rozdziela głoski “iu” i “a”.

---

E, É
l’Échelle [l-esz'el]
Écouis [eku-'i]
Elbeuf [elb'øf]
d’Enfer [d-anf'er]: rue d’Enfer — ulica Piekła
Enguinghem [angęg'em]
des Essarts [dez-es'ar]
Estrées [estr'e]